-Ε μωρ’ κοπέλα δε κάνεις εδώ να νιφτείς που θα να’ ρτει ο γαμπρός να σε χαλέψει σε μομέντο; Είπε η Χρυσούλα στην κόρη της.
-Άσε με μπρε μανά κι ότι εσκόλασα. Τι γαμπρολογάς; Να ’πιθώσω τη σάκα μου και να φάου νια χαψά γιατί κι απέ θέλω να διαβάσω. Αύριο θα μας σ’κώσει Ιστορία και δε θέλω να με πελεκήσει με τη βίτσα ευτός ο τύραγνος που μας εστείλανε για δάσκαλο κάτω φτούθε. Μαθές είμαστε στην έκτη και μας βάνει πολλά διαβάσματα, απάντησε η Σπυριδούλα.
-Τ’ ακούσατε εκειό το βουρλασό πισ’ τη Ράχη μωρ’ κοπέλες; Πολύς κόσμος εμαζώχτηκε εποληώρα και λένε πώς κάποιονε εφύανε για τη χώρα με το καΐκι του Σπ’νέλη, είπε με απορία η Ρήνη στις γειτόνισσές της.
-Έχω ιδέα πως κάτι έπαθε ο μπάρμπα Πάνος ο Ταρίας. Κάτι θα τού’ ρτε κοντεύει, απάντησε η Μαριγώ.
-Μ’ κάζει πως ήτανε φεστίδιο ή κολπέτο γιατί ελέανε πως ετράβωσε ο στόμας του και πήε πισ’ στη σφαή του τού καψερού, πετάχτηκε η Ροφίλια.
Η Παναγιώτα σηκώθηκε νωρίς και άναψε τη φωτιά να ζεστάνει το σπίτι μιας κι ο Δεκέμβρης είχε μπει φουριόζος. Ξύπνησε το γιό της τον Θοδωρή, και τον συμβούλεψε να ντυθεί καλά. Είχαν κανονίσει να πάνε στο λιτρουβειό να δούνε πώς πήγαινε η σοδειά τους, αν «ελάδισε» φέτος, μιας και πέρυσι το αποτέλεσμα ήταν αποκαρδιωτικό για όλο το χωριό.