Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν γεννήθηκε σαν σήμερα 2 Απριλίου 1805 στην πόλη Οντένσε της Δανίας. Ο μεγάλος αυτός παραμυθάς προερχόταν από μια χαμηλής κοινωνικής θέσης οικογένεια, κάτι που δεν άρεσε στον ίδιο και προσπαθούσε να το κρύψει.
Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης, μην μπορώντας όμως να αντέξει την φτιώχεια πέθανες πολύ νέος και άφησε τον Χανς ορφανό με την μητέρα του να τον φροντίζει.
[Απόσπασμα από το παραμύθι «Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα»]
«Ωραία ρούχα θα είναι αυτά, σκέφτηκε. Αν τα αποκτούσα, θα μπορούσα να καταλάβω ποιοι από τους υπουργούς μου δεν είναι άξιοι και να ξεχωρίζω τους έξυπνους από τους χαζούς! Αυτό το υλικό θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί αμέσως τώρα για τα καινούρια μου ρούχα!»
Έτσι έδωσε χρήματα στους δύο απατεώνες για να αρχίσουν την δουλειά τους χωρίς άλλες καθυστερήσεις.»
[...]
Από μικρός ο Χανς έδειχνε την κλίση του στο διάβασμα και τα ποιήματα, κάτι που φαινόταν έντονα στους γύρω.
Παρόλο που προσπάθησε να μάθει την τέχνη του πατέρα του, τελικά τον κέρδισε το θέατρο, όπου σε ηλικία δεκατεσσάρων χρονών, με 30 φράγκα στην τσέπη, έφυγε για την Κοπενχάγη για να κυνηγήσει την τύχη του ως ηθοποιός.
Έδωσε εξετάσεις στην Βασιλική Σχολή Θεάτρου, αλλά δεν τον δέχθηκαν. Λόγω της ωραίας φωνής που είχε αποφάσισε να ασχοληθεί με την μουσική, ωστόσο μια περιπέτεια υγείας ξαχνικά του στοίχησε την φωνή του, έτσι το μόνο που του απέμεινε να κανει είναι να ασχοληθεί με τα βιβλία και την ποίηση.
[Απόσπασμα από το παραμύθι «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα»]
«Γιαγιά, της φώναξε η μικρή, πάρε με μαζί σου! Ξέρω ότι θα εξαφανιστείς μόλις σβήσει το σπίρτο, όπως έσβησε η σόμπα, η ψητή γαλοπούλα και το χριστουγεννιάτικο δέντρο».
Βιαστικά το κοριτσάκι άναψε και τα υπόλοιπα σπίρτα που είχε στο κουτί, γιατί ήθελε να κρατήσει την γιαγιά κοντά της. Τα σπίρτα άναψαν και σκόρπισαν τόση λάμψη ώστε φώτισε περισσότερο ακόμη και από την ημέρα.
[...]
Ξεκίνησε λοιπόν να γράφει και με την βοήθεια του Κέλλαν, του προστάτη του, μπήκε στον πανεπιστήμιο με επιχορήγηση. Το 1827 δημοσίευσε τα ποιηματά του και απέσπασε παγκόσμια αναγνώριση.
[Απόσπασμα από το παραμύθι «Το μολυβένιο στρατιωτάκι»]
«Αμέσως λοιπόν τα έστησε επάνω στο τραπέζι μαζί με τα άλλα δώρα πλάι στο ανάπηρο στρατιωτάκι στεκόταν στο ένα της πόδι σε μια χορευτική φιγούρα μια κούκλα μπαλαρίνα που φορούσε ένα κοντό φορεματάκι.
Το στρατιωτάκι μόλις αντίκρισε την κούκλα δίπλα του αισθάνθηκε ένα σκίρτημα στην καρδιά του. Αυτή η γυναίκα είναι για μένα είπε. Κρύφτηκε πίσω από έναν χάρτινο πύργο και περίμενε να νυχτώσει για να πάει κρυφά από τα άλλα στρατιωτάκια να της μιλήσει.»
Έγραψε πολλά βιβλία και ταξίδεξε σε πολλά μέρη του κόσμου, μεταξύ άλλων και στην Ελλάδα το 1841.
Οι ήρωες που διάλεγε πάντα ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν για τα παραμύθια του ήταν φτωχοί και αδικημένοι με ιδιαίτερα όμως χαρίσματα. Μερικά από τα γνωστά του παραμύθια είναι:
- Den lille havfrue (Η μικρή γοργόνα)
- Kejserens nye klæder (Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα)
- Tommelise (Η Τοσοδούλα)
- Den grimme ælling (Το ασχημόπαπο)
- Den lille pige med svovlstikkerne (Το κοριτσάκι με τα σπίρτα)
- Den standhaftige tinsoldat (Το μολυβένιο στρατιωτάκι)
- Dyndkongens datter (Η δύναμη της αγάπης)
- En rose fra Homers grav (Ένα τριαντάφυλλο από τον τάφο του Ομήρου)